تاسیسات گرمایش مرکزی در ساختمان

آشنائی با تاسیسات  گرمایش مرکزی
عموم سیستمهای گرمایش مرکزی در ساختمانهای تا زیر 2000 متر مربع از یکی از روشهای زیر تبعیت می نمایند:
1-تاسیسات بصورت شوفاژ مجهز به پایانه گرمایش محیطی رادیاتور -فن کویل و یا گرمایش از کف

2-تاسیسات  بصورت دیگ بخار با پایانه تولید گرمایش مرکزی(چیلر)
سیستم اول که مورد رویکرد صحبت ما می باشد و بطور عموم بیش از 85 درصد ساختمانهای تا متراژ بخش مسکونی زیر 2000 متر را شامل میگردد دارای اجزای تاسیساتی زیر می باشد:

1-دیگ فولادی و یا چدنی
2-مشعل مولد گرما
3-مجموعه الکتروپمپها
4-منبع ذخیره آب گرم مصرفی
5-منبع انبساط
6-ادوات کنترلی




همانگونه که در دیاگرام مذکور قابل مشاهده است در یک فرآیند عمومی در کلیه تاسیسات گرمایش مرکزی با ساختار اشاره شده ابتدا حجم معینی آب در گردش در دیگ مولد به توسط مشعل حرارت داده شده و تا حد تعیین شده بکمک ادوات کنترلی که اکوستات نامیده می شود گرم می گردد.
آب داغ تولید شده در طی 2 مسیر معین زیر مورد بهره برداری قرار میگیرد:
1-آب داغ چرخشی بصورت مدار بسته برای انتقال با پایانه گرمایش محیطی(رادیاتور-فن کویل و یا گرمایش از کف)

2-آب داغ چرخشی در مدار جداری و یا کویل منبع ذخیره آب گرم مصرفی

در هریک از مسیر های مذکور و در مدار برگشت آب گرم الکتروپمپهایی در نظر گرفته می شود که بر اساس ظرفیت مورد محاسبه شده ارتفاع ساختمان و نیز منبع ذخیره آب گرم مصرفی به منظور سرعت بخشیدن به چرخش آب داغ تولید شده نصب می گردند.

معمولا تنظیمات اکوستاتهای پیش بینی شده بر روی هر یک از تجهیزا ت تاسیساتی به ترتیب زیر دارا اختلاف حد دمائی معینی می باشند:
1- در صورتیکه دیگ آب داغ 65 درجه تنظیم گردد.
2-اکوستات پمپ چرخشی پایانه حرارتی 55 درجه
3-اکوستات پمپ چرخشی منبع ذخیره آب 55 درجه
4-اکوستات پمپ برگشت آب مصرفی 45 درجه

تنظیم می گردد که این اختلافات بر اساس محاسبات ترمودینامیکی قابل تعریف می باشند.